Het Eurovisiesongfestival 2011 was de 56ste editie van de liedjeswedstrijd. Deze editie van het Eurovisiesongfestival werd georganiseerd in Düsseldorf, Duitsland. De twee halve finales vonden plaats op 10 mei en 12 mei, en de finale op 14 mei 2011. Voor het eerst sinds 1958 nam de titelverdediger, Lena, opnieuw deel in het jaar na de winst. Oostenrijkdeed weer mee aan het songfestival na een afwezigheid van vier jaar, Italië deed weer mee na een afwezigheid van veertien jaar, wat hun een tweede plaats opleverde. San Marinois weer van de partij na drie jaar afwezigheid en ook Hongarije keert terug na in 2010 te hebben afgehaakt. 43 landen hadden zich aangemeld voor de editie in Düsseldorf, evenveel als de recordeditie van 2008. Italië werd tweede, Zweden vervolledigde het podium.
Het Eurovisiesongfestival 2011 was het eerste festival dat in Duitsland werd gehouden sinds de Duitse hereniging in 1990. West-Duitsland organiseerde het festival wel al in 1957, in Frankfurt am Main, en in 1983, in München. Duitsland is ook het eerste lid van de Grote Vijf dat organisator is, sinds het invoeren van de regel in 2000, waardoor de vijf grootste financiers van de EBU (Duitsland, Frankrijk, Spanje, het Verenigd Koninkrijk en Italië) rechtstreeks geplaatst waren voor de finale van het Eurovisiesongfestival.
NDR gaf aan dat er 23 steden aan de criteria voldeden om gaststad van het Eurovisiesongfestival 2011 te kunnen worden. Acht steden toonden uiteindelijk interesse voor de organisatie van het evenement: Berlijn, Düsseldorf, Frankfurt am Main, Gelsenkirchen, Hamburg, Hannover, Keulen en München. Uiteindelijk bleven er in augustus 2010 nog vier mogelijke gaststeden in de running: Berlijn, Düsseldorf, Hamburg en Hannover.
Alle steden gaven ook de mogelijke plaats van gebeuren aan. Berlijn wilde het festival huisvesten in een gigantische tent in de buurt van de hangars van de voormalige luchthaven Berlin-Tempelhof. Düsseldorf stelde voor de Esprit Arena als thuishaven te laten fungeren. Hamburg en Hannover wilden dan weer de terreinen waar in het verleden de wereldtentoonstellingen plaatsvonden, gebruiken. In oktober trok Hamburg zijn kandidatuur echter terug. De stad vreesde niet in staat te zijn om een geschikte locatie te kunnen aanbieden.
Er werd beslist dat Düsseldorf het festival zou organiseren in de ESPRIT arena. Het stadion kreeg voor het festival wel een tijdelijke andere naam omdat Esprit Holdings geen sponsor was van het evenement. Tijdens het Eurovisiesongfestival zou het stadion dan ook Düsseldorf Arena heten.
Volgens de Duitse krant Der Westen zou het ombouwen van het voetbalstadion ongeveer zes weken in beslag nemen. Het stadion bood tijdens het festival plaats voor zo’n 24.000 toeschouwers. Düsseldorf zelf bood 23.000 hotelbedden aan. Verder waren er ook nog 2000 extra bedden in de rand rond de stad en op schepen langs de Rijn. De luchthaven van Düsseldorf ligt in de buurt van de arena, waardoor het festival makkelijk bereikbaar was voor buitenlandse fans. Een atletiekstadion in de buurt figureerde ook als perscentrum. Er was plaats voor 1500 journalisten uit binnen- en buitenland. Grootste struikelblok was echter de huisvesting van voetbalclub Fortuna Düsseldorf, die de Esprit arena als thuisbasis heeft. De stad Düsseldorf zou speciaal voor de club het Paul Janesstadion aanpassen aan de vereisten van de Tweede Bundesliga, zodat dat stadion gedurende de periode dat de Esprit arena onbeschikbaar is, als thuisbasis kon fungeren voor Fortuna. Uiteindelijk werd echter besloten een tijdelijk stadion te bouwen vlak naast de Esprit arena.
Als gastheer en winnaar van de editie van vorig jaar was Duitsland rechtstreeks geplaatst voor de finale. Als lid van de Grote Vier had Duitsland dit privilege sowieso al, waardoor er een plek vrij kwam in de finale. Er werd gesuggereerd deze plaats toe te kennen aan Turkije, dat tweede eindigde in 2010. Op deze manier zou de finale 25 landen blijven tellen. In augustus werd op de Reference Groupmeeting in Belgrado echter beslist dat er geen extra land in de finale zou worden toegelaten, en dat de formule van tien finalisten uit elke halve finale behouden bleef. Hierdoor zou de finale slechts 24 deelnemende landen kennen. Alleen indien Italië terugkeerde naar het festival zou de finale toch 25 landen tellen. Begin december 2010 besliste Italië om terug te keren op het festival, waardoor de finale wel weer 25 landen telde en de Grote Vier sindsdien de Grote Vijf is.